„Udoskonalisz umiejętność motywowania pracowników do działania” – Zarządzanie Zespołem: Szkolenie.
Pełne 50% analizowanych zdarzeń spełniało cztery zalecenia tej strategii: „Wspieraj działania poszczególnych pracowników”; „Wspieraj działania zespołowe”; „Dziel się informacjami”; „Rozwiązuj problemy, podejmuj decyzje”. 80% tych zdarzeń dotyczyło pracowników wyższych szczebli. Polowa przykładów przywoływała zachowania negatywne.
Na podstawie naszych spostrzeżeń możemy stwierdzić, że liderzy nie tyle pomijają ideę angażowania każdej głowy, co poprzez swoje zachowania aktywnie ją torpedują, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Zachowanie to niesie ze sobą poważne konsekwencje. We współczesnym świecie żadna organizacja nie osiągnie sukcesu bez wspólnej woli działania wszystkich pracowników na rzecz jak najlepszych wyników. Organizacje potrzebują ludzi, którzy zechcą pokonać dodatkowy dystans, którzy będą aktywnie usuwać pojawiające się na drodze przeszkody, którym będzie zależało na wykreowaniu nowej rzeczywistości („pojawiają się nowe pomysły”, „zespół kreatywnie pracuje nad zmianami”). Brak angażowania każdej głowy powoduje, że problemy w organizacji pozostaną, czasem ukrywając się głębiej w strukturze przedsiębiorstwa („to tylko przedłuża występowanie problemów”, organizacja straciła, pracownicy stracili, a praca jest ciągle poniżej poziomu”). Projekty strategicznych zmian prawdopodobnie upadną, pozostawiając kadrę kierowniczą w stanie zadziwienia, dlaczego poszło nie tak, jak powinno.
Pracownicy niewłączeni w działania mają poczucie niewykorzystania, nie są zainteresowani efektami pracy i w wielu przypadkach wykonują tylko absolutne minimum czynności. Historyjka obrazkowa „Dilbert” pokazuje
pracownika, który był na tyle niewłaściwie traktowany, że nawet to absolutne minimum to w jego opinii zbyt wiele. Scott Adams stworzył świat antyliderów, którzy robią wszystko, aby obrazić i odebrać swym pracownikom
motywację do działania – ci jednak wciąż usiłują wznieść się ponad zbyt wielu znaną frustrację, biurokratyczną głupotę i niegrzeczne zachowanie. Prawdziwe życie nie jest tak śmieszne. Nie ma nic bardziej deprymującego
ludzkiego ducha niż praca, o którą nie dbamy i w którą się nie angażujemy. Wśród wielu ludzi istnieje tendencja to twierdzenia, że chociaż rozpoznają komizm sytuacyjny w Dilbercie, to cechy, jakie on wyśmiewa
są endemiczne dla wszystkich organizacji i nigdy nie znikną. Wnioski, jakie powstały na po~stawie analizowanych przez nas sytuacji, idą nawet dalej. W naszych wnioskach podział pomiędzy „włączone” i „niewłączone” lub – jak ilustruje to wiele zdarzeń – „odłączone” umysły, to podział na kategorię sukcesu i porażki firmy.
Ludzie uczestniczący w naszych badaniach uważają regułę „zaangażuj każdą głowę” za szczególnie ważny element działania przywódczego, który ich zdaniem nie jest jednak dobrze realizowany. Oto dowody:
- Po pierwsze, połowa zdarzeń analizowanych w badaniach dotyczyła działań wspierających tę strategię: „wspieraj działania poszczególnych pracowników”, „wspieraj działania zespołowe”, „dziel się informacjami” i „rozwiązuj problemy, podejmuj decyzje”. Połowa ludzi uważa więc, że bycie liderem związane jest z „zaangażowaniem każdej głowy”.
- Po drugie, połowa zdarzeń była negatywna – sytuacje, w których przywódcy minimalizowali wysiłki zespołowe lub indywidualne; ukrywali informacje lub nie wykorzystywali sytuacji, w których mogli się nimi podzielić; a także odkładali na bok decyzje mogące rozwiązać problemy lub podejmowali decyzje dodatkowo pogarszające sytuację.
- W końcu, co było najbardziej poruszające, analiza tych zdarzeń ujawnia, że negatywne postawy, które tak silnie wpływały na naszych respondentów, były bardzo szybko zapominane przez ludzi, którzy je ujawnili. Bez zdawania sobie z tego sprawy tacy pracownicy zatruwają całą organizację – organizację, którą mają obowiązek podtrzymywać i usprawniać.
Lider w każdym z nas: „Horst Bergmann, Kathleen Hurson, Darlene Russ-Eft